Tekst en regie: Pieter De Buysser
Spel: Wouter Hendrickx, Dimitri Leue, Stan Milbou, Benjamin Verdonck, Elsemieke Scholte, Sofie Sente
Productie: Lampe en Monty, met de steun van de Vlaamse Gemeenschap

Werkbank voor een anti-tragedie.

Vlaanderen 1999, het begint te zomeren. Boudewijn Pralins, een jong en beloftevol politicus, is door een nobele gloed bezeten. Terwijl partijgenoten met bravoure en brillantine hun grond vergeten verdoezelen, gaat het al in golfjes door hem heen dat hij zijn bestaan aan het mislopen is. Boudewijn Pralins stapt uit de partij en wordt bezieler, stichter en lijsttrekker van een nieuwe politieke beweging. De kans op verandering, vrijheid, dat wegglippend wezen, zo kondigt hij aan op een receptie, dat is zijn inzet. Machinaal, wetmatig trekt vanaf dan een catastrofaal banaal plotje zich op gang.

Kan je een stok schieten in het rad van de wetmatigheid? Zijn de sterren corrumpeerbaar? Moet er meer lier met de wilgen worden gespeeld? Waarheen voeren ons dichterlijke uitschuivers? Waarom een pijl schieten in het orakel dat ons iets voorschrijft? Hoe de maten van het mogelijke uit hun vetpan doen swingen?